شهید احمد دهقانی آرانی
کارمند پردیس فارابی
تاریخ و محل تولد: ۲۷ تیر ،۱۳۳۰ آران
تاریخ و محلّ شهادت: ۲۵ خرداد ۱۳۶۰، مریوان
مزار: گلزار شهدای امام زاده محمّد هلال بن علی (ع) آران
زندگینامه
شهید احمد دهقانی آرانی در تاریخ ۱۳۳۰/۴/۲۷ در خانواده‌ای مذهبی و متدین در آران متولّد شد. بعد از گذراندن دوران دبستان و دبیرستان، موفّق به اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۷ گردید.
ایشان در طول دوران تحصیل و با توجه به خصوصیت اخلاقی و مذهبی، فعّالیّت‌های فرهنگی و مذهبی زیادی از قبیل تشکیل انجمن‌های اسلامی و کانون فرهنگی - ادبی و شرکت در جلسات مردمی و مذهبی داشت.
پس از شرکت در کنکور ورودی دانشگاه‌ها در رشته کتابداری دانشگاه تبریز پذیرفته و درسال ۱۳۵۲ موفّق به اخد مدرک لیسانس شد.
پس از طی دوران سربازی، در مدرسه عالی علوم قم (پردیس فارابی) استخدام گردید هم زمان با اوج گیری نهضت اسلامی و با شروع تظاهرات مردمی در اعتراض به رژیم ستمشاهی، ایشان به عنوان یکی از افراد مؤثر در ساماندهی راهپیمایی‌ها و تظاهرات مطرح بود.
با توجه به رشته تحصیلی و ذوق ادبی ایشان، تنظیم شعارهای راهپیمایی آران به عهده او بود و بعضی اوقات تا پاسی از شب سروده‌های انقلابی خود را آماده می‌نمود.
با توجه به این که محلّ کار نامبرده شهر قم بود، وظیفه آوردن اطلاعیّه‌های انقلابی امام خمینی از قم به آران را نیز به عهده داشت.
با شروع انقلاب فرهنگی و تعطیلی موقت دانشگاه‌ها، به صورت مأمور در فرمانداری قم مشغول به خدمت گردید.
او با شروع جنگ تحمیلی، با احساس وظیفه شرعی، به صورت داوطلبانه در سال ۱۳۵۹ به جبهه اعزام و در ۲۵ خرداد ماه ۱۳۶۰ در منطقه مریوان به شهادت رسید.
ایشان یکی از فعّالان سیاسی و فرهنگی آران بوده و از اعضای فعال و اصلی کانون فرهنگی مهدیّه محسوب می‌شد.
تنظیم نمایشنامه‌های مذهبی و اجرای آن و آموزش قرآن و احکام و حدیث از جمله فعالیت‌های این کانون بود. از ایشان نوارهای اجرای نمایشنامه با مضمون عاشورا در دست می‌باشد.
ارتباط نامبرده با مجامع علمی و فرهنگی و ارتباط نزدیک با جوانان و فرهنگیان و روحانیون از ایشان فردی موجّه و قابل اعتماد و تحصیل کرده و مذهبی ساخته بود.
احترام به بزرگان دینی، رعایت حقوق دیگران و دفاع از مردم و احترام به والدین و ارتباط با فرهنگیان و جوانان از خصوصیات بارز ایشان بود.
از ایشان اشعار جالبی به یادگار مانده است. قطعه شعر زیر سروده شهید احمد دهقانی در سنگر است که زینت بخش سنگ مزارش گردیده است:
بهر دفاع ز میهن اسلام، بی‌درنگ
چون بین کفر و دین در گرفت جنگ
رفتم به جبهه تا تن دشمن کَشم به خاک
با دست خویش پوزة او را زنم به سنگ
با عزم آهنین و به نیروی اعتقاد
چشم عدو برآورم از کاسه، خود به چنگ
شیرافکن است لشکر اسلام در نبرد
کی می‌خورد شکست از این روبهان لنگ
اسلام، دین و روح خدا، رهبر من است
ریزم به کام خصم، به فضل خدا شرنگ
با خون به خاطر دین می‌کنم وضو
تا نزد دشمنان نروم زیربار ننگ
گزیده‌ای از وصیت نامه شهید
سپاس بی کران خدایی را گویم که توفیق نصیبم فرمود تا بتوانم در راه اسلام عزیز، این یگانه صراط مستقیم بشریت و قرآن کریم، این نسخة منحصر به فرد نجات بشریت و انسانیت تلاش کنم
خدایا! رضای تو گرانبها ترین کالاها و شهادت در راه تو از لذایذ است.
خدایا! به هر که این دو نعمت دادی موهبت را به اعلا درجه رساندی.
پروردگارا! ما را به آنچه تو دوست می‌داری و راضی هستی موفّق بدار.
در نماز شب، مخصوصاً شب‌های جمعه، نماز جمعه و … سربازان مسلمان را دعا کنید.
پدر و مادر عزیزم! در مقابل زحمات طاقت فرسایی که برای رشد و تعالی من متحمّل شده‌اید. هیچ ندارم تا تقدیم کنم؛ به جز دعا در دنیا سرمایه‌ای به جز رضای شما نیست؛ امید است از ما راضی باشید.
باز هم خواهشمندم، مادرم! به هیچ وجه ناراحت نباشید؛ چون بالاخره ما هم مسلمانیم و در این آب و خاک زندگی می‌کنیم و وظیفه‌ای داریم
سروش