شهید حسین دامغانی
دانشجوی دوره کاردانی رشته عملیات حرارتی
تاریخ و محل تولد: هفتم دی ماه ۱۳۴۳، کرمان
تاریخ و محل شهادت: ۱۱ اسفند ۱۳۶۴ در یکی ار بیمارستانهای کشور آلمان به دلیل مجروحیت ناشی از عوارض شیمیایی در منطقه فاو, عملیات والفجر
مزار: گلزار شهدای کرمان
گزیده ای از وصیت نامه شهید حسین دامغانی
بسم الله الرحمن الرحیم
انا الله انا الیه راجعون
به نام خداوندی که همه از اویند و به سوی او باز میگردند.
به نام خداوندی که خالق و هدایت کننده هر موجود است. آن مقتدری است که حیات و مماتم در دست اوست. بخشاینده گناهانم است. مرضیه ام اوست. بهشت و جهنم اوست.
به نام خداوند رحمان که بر بندگانش منت نهاد و پیامبران معظم و رسولان گرامی را به خصوص خاتم آنها حضرت محمد (ص) و دین اسلام را و معصومین درگاهش را صراط مستقیم و چراغ هدایت راه مؤمنین قرار داد و ما را نیز از برکت وجود نعمات هدایت کرد و ان شاءالله رستگار ساخت.
به نام خداوندی که بینا و شنوا است و قیامت را به عمل بر پا میکند و به حساب بندگان با فضل و کرم رسیدگی خواهد نمود.
... از خداوند میخواهم که مرا به علو درجه شهادت برساند تا با رسیدن به این فوز عظیم ندای علی (ع) را که در محراب عبادت و شهادت سرداد، سر دهم (فزت و رب الکعبه) به خدای کعبه رستگار شدم...
الهی رضاء برضائک تسلیما لا مرک صبرا لبلائک لا معبود سواک.خدایا راضیم به رضایت، خدایا راضیم به قضایت، تسلیم در برابر اوامرت، صبر میکنم در بلا و سختیهایت، معبود و خدایی جز تو ندارم. … من وصیت خود را نوشتم نه با قلم بر روی کاغذ، بلکه با خون بر روی خاک. این وصیت تمام شهیدان است و این چند سطری را که من بر روی کاغذ آوردم قطرهای است از دریای وصیت نامههای شهیدان...
پدر و مادر بزرگوارم شاید شنیدن خبر شهادت فرزندانتان دلهای داغدار و پاکتان را دو مرتبه داغدار کند و اشک چشمتان را بر گونههای نورانیتان جاری سازد، لیکن در این هنگام شما را وصیت میکنم به مصیبتهای سخت و مظلومانه سیدالشهداء امام حسین (ع) … و باز در این هنگام شما را وصیت میکنم به مصیبتهای حضرت زینب (س) … چون در راه خدا و برای رضای خدا بود، آنها صبر کردند و دل را تسلیم داشتند و من نیز شما را توصیه میکنم که هر وقت خواستید ناسپاسی و یا ناشکری و یا بی صبری بکنید اول این مصائب را در نظر بیاورید.شما نه به اندازه امام حسین (ع) و زینب کبری (س) و دیگر معصومین و مظلومین این خاندان مصیبت دیدهاید.....
خداوند باز شکرگذار تو هستم از اینکه عشق به امام حسین (ع) را در نهاد من و همه ما گنجاندی...
و السلام علی من تبع الهدی
حسین دامغانی مرداد ۱۳۶۳( بازنویسی: اسفند ۱۳۶۳)